अभिमन्यू
जातांना रोजचि दिसतो ।
तरु उमदा एक उभा तो
सळसळती पाने त्याची । तो स्वप्न
उद्याचे बघतो --- 1
लखलखती तांबुस वर्णे । नाचती प्रकाशित
पाने
जणु लाल कोवळे तळवे । हलवून गुणगुणे
गाणे ---
2
``ये खेळाया ये बाले । हलवून हात
तो बोले''
कारंजे आनंदाचे । तो, वृक्ष
हवेवर डोले --- 3
किति वादळवारे येती । नच माहित
याला भीती
घुसळून अंग हा घुमतो । कोसळतो धो
धो हस्ती --- 4
कडकडा कडाडे बिजली । मुख प्रसन्न
ह्याचे उजळी
जणु चक्रव्यूह भेदाया । अभिमन्यू सज्ज
सकाळी ---
5
रोजचा मार्ग तो माझा । मी रोज
तया न्याहाळी
परि आज घडी ही नव्हती । असतेच जशी
दरवेळी ---
6
का भवती त्याच्या झाली । गर्दी ही
गोल बघ्यांची
फुकटात तमाशा बघण्या । वाटे मरण
मेजवानी ---
7
कुणि कभिन्न काळे प्राणी । निरखिती तया
जवळूनी
दोरांची घेउन जाळी । करित चक्रव्यूह
मांडणी ---
8
फांदीवर फेकुन फासे ।
जखडती चहूबाजूंनी
कुणि अंगावरती त्याच्या । उन्मादे जाय
चढोनी ---
9
घालति सपासप ते घाव । तरु घायाळ
उभाचि वीर
`डगमगलो
नाही चित्ती' । धरणीला म्हणतसे धीर --- 10
ते रूप तयाचे पाही । विचलीत मने
मी जाई
कामाची घाई मजला । भेटीन
तुला सांजेसी --- 11
होताच सांज मी धावे । बघण्यासी तरूवर
तेथे
हे काय काय मी बघते । नयनी नीर
पूर वाहे --- 12
मज उजाड दिसली धरती । भगभगीत नभ
ते वरती
बोडक्याच आकाशाचे । केश रेशमी
का सरती --- 13
धरणीवर तुडवित त्याचे ।
ते लाल कोवळे तळवे
किती जयद्रथ ते जाती । अपमान न
त्याचा बघवे --- 14
लादुन त्या गाडीवरती । घेऊन तयाला जाती
प्रतिज्ञेविना पार्थाच्या । तो वीर चालला अंती ---
15
रुतलेले माती मध्ये । रथचक्रचि अभिमन्यूचे
मज दिसले त्यावर माझे । मी हात
ठेऊनी वदले --- 16
केलीस शर्थ तू बाळा । निधड्या छातीने
लढला ---
17
परि माणुस कपटी मोठा । अभिमन्य़ू न
कळे त्याला
श्रीहरिचा तू जरी प्राण । जरी पार्थाचा तू त्राण
येताचि काळ चकवूनी । गळे नात्यांचे अवसान --- 18
------------------------------------------------
लेखणी अरुंधतीची -
No comments:
Post a Comment