तुलसीविवाह
तुलसीविवाह
दसरा सरला आत्ता म्हणता म्हणता दिवाळी येते. की आलच तुळशीचं लग्न! मंजिर्यांनी डवरलेली अवखळ तुळस त्या उगवत्या नारायणासोबत
मनमुक्त हसत आणि ‘‘डुले मंजिरी मंजिरी प्राजक्ताच्या पायापाशी’’ म्हणत तारुण्यात पदार्पण
करते.
तरुण तुलसी मालांनी मनातच भगवंत नटतो. ``तरुण तुलसीमाला’’
म्हणजे फुलावर आलेली तुळस! ती उपवर झाल्याचं की हो लक्षण!
तुळशीविवाहाचा सोहळा तर निसर्गानेच ठरवलाय. निमंत्रणाच्या
अक्षता घेउन कितीजण उभे आहेत.
तुलसीविवाह
मात्रा - 8:8:8:6
श्रीरंगाचा तुळशीसंगे । विवाह निश्चित
झाला हो
कार्तिक मासी शुद्ध द्वादशी । मुहूर्त
गोरज ठरला हो
सुबक ठेंगणी तुळस साजिरी । शालु नेसली
अंजीरी
निळा जांभळा पदरचि त्याचा । कशिदा त्यावर मंजीरी
तरु-पोशाखा-मधेचि यावे । नातलगांनी सार्या
हो
वर्हाडास सार्याच कळविले । बेत ठरविला
पक्का हो
बहिण सुभद्रा बनुनी कांचन । आकर्षक अति सजली हो
निळ्या जांभळ्या लाल फुलांची । नेसुन साडी
हसली हो
तुळशी मागे उभा राहिला । पुंड्या ऊसचि मामा
हो
गोड काम हे मला करू दे । धरुनी आग्रह ऐसा
हो
वर्हाडातल्या मान्यवरांचे । स्वागत
करण्या नटुनी हो
उभा गगनचाफा बनुनीया । बलरामचि तो ऐटित हो
चार पाकळ्यांच्या घंटांचे । नाजुक नाजुक
लेवुन हो
अलंकार ते अंगावरती । शोभुन दिसती धवलचि
हो
सजवितोच रांगोळ्या सुंदर । होति उपस्थित
मुग्धचि हो
किती झुंबरे नाजुक नाजुक । वार्यावरती झुलती हो
कुणी जाहले शेवंती तर । मरवा चाफा कोणी हो
कुणी जाहले राऽतराणी । बोगनवेली कुंदचि हो
मोरपिशी रेशीमवस्त्र हे । नीलअंबराचे बहुमोल
नेसुन हरि हा दिसे देखणा । खिळले डोळे त्यावर हो
तरूण तुलसी मालांचे हे । बाहु घालुनी हरिकंठी
तुळस लाजुनी गोरीमोरी । हरि वक्षावर मुख लपवी
क्रोधे झाल्या भामा रुक्मिणि । पारिजात मोगरीच हो
झाडुन सारी फुले नि पाने । रुसून अंगणि बसल्या हो
सौख्याचा हा असे सोहळा । नवरा नवरीकडुनी हो
वर्हाडास आहेर मिळे तो । सुखसमृद्धी यांचा हो
------------------------------------------------------
#लेखणीअरुंधतीची-
No comments:
Post a Comment