लेक

 

लेक

संपली नाही कधी जिच्या प्रेमाची शिदोरी

घडी घडी रुसे ती माय माझ्यावरी

डोळा आणि पाणी नाही विचारीत कोणी

माझ्या घरात आता मी झाले ग पाहुणी

होती करारी एकदा हर कामात हुन्नरी

कारणाविना का रुसे ही माय वारंवारी?

मिटल्या काळज्या तृप्त असे ही संसारी

काय झाले हिला का झाली ही म्हातारी?

म्हातारपण जीवाचे दुसरे बालपण

आठविता हे वचन सुटले माझे प्रश्न

तेच नाटक जीवनाचे भूमिका बदलल्या

माय लेकिंच्या भूमिका उलट वटविल्या

मी माय तिची झाले ती लाडकी लेक माझी

आगळी लाभली लेक मला अचानक आजी

भूमिका बदलता माझी दृष्टी बदलली

नवी लेक माझी मी कौतुके न्याहाळली

धोक्याचे वय हिचे मला लागली काळजी

काही झालं तरी लेक लाडकी माझी

घेतले ओंजळीत तिचे मुख सुकलेले

लख्ख वाचले माझ्यातल्या आईने तिचे डोळे

निरागस मुखावर तिच्या हसु फिक्कुटले

त्याने माझे मन अंतर्यामी ढवळले

उन्हे कलली अवेळी वारे सुटले हिवाळी

सखा भेटाया उतावळा लेक माझी बावरली

झाला मनाचा थरकाप ताटातुटीच्या विचाराने

हात ठेविता पाठीवर डोळे भरले पाण्याने

माझा निरोप न घेता ही जाईल सासरी

मग कध्धी कध्धी ना भेटणार असे काग सांग पोरी?

उठुन आवेगाने तिला घेतले जवळी

नको रडू ग अशी बाळे आयुष्याच्या सांजवेळी

 

-----------------------------------------------------